ตาม พระราชบัญญัติองค์กรอัยการฯ มาตรา ๑๔(๔) พนักงานอัยการย่อมมีอำนาจหน้าที่ในการรับแก้ต่างแทนเจ้าหน้าที่ของรัฐที่ได้กระทำไปตามหน้าที่ แต่ไม่สามารถแก้ต่างให้ราษฎรในคดีปกครองได้เนื่องจากบทบัญญัติของกฎหมายกำหนดให้กระทำได้เฉพาะในคดีแพ่งและคดีอาญาเท่านั้น โดยการขอให้แก้ต่างแทนเจ้าหน้าที่ของรัฐ จะต้องส่งเรื่องผ่านหน่วยงานต้นสังกัดไปยังสำนักงานคดีปกครอง สำนักงานอัยการสูงสุด
          อนึ่งการรับแก้ต่างของพนักงานอัยการให้กับเจ้าหน้าที่ของรัฐแตกต่างจากกรณีหน่วยงานของรัฐ โดยเป็นดุลยพินิจของพนักงานอัยการเมื่อเห็นสมควร ในการพิจารณาว่าจะรับแก้ต่างหรือไม่ 

              ตามพระราชบัญญัติ องค์กรอัยการฯ มาตรา ๑๔(๕) เมื่อเห็นสมควร พนักงานอัยการจะรับว่าต่างหรือแก้ต่างให้หน่วยงานของรัฐได้แก่ ราชการส่วนท้องถิ่น รัฐวิสาหกิจ องค์การมหาชน หน่วยงานอื่นของรัฐหรือหน่วยงานอื่นใดที่ดำเนินกิจการของรัฐอันเป็นนิติบุคคลซึ่งมิใช่หน่วยงานของรัฐ แต่ได้มีพระราชบัญญัติ หรือพระราชกฤษฎีกาจัดตั้งขึ้น
              อนึ่ง พนักงานอัยการสามารถใช้ดุลพินิจที่จะพิจารณารับว่าต่างหรือแก้ต่าง ให้หน่วยงานของรัฐซึ่งมิได้กล่าวใน (๓) หรือ นิติบุคคลซึ่งมิใช่หน่วยงานของรัฐแต่ได้มีพระราชบัญญัติหรือพระราชกฤษฎีกาจัดตั้งขึ้นได้ เช่น กรณีที่เป็นข้อพิพาทกับรัฐบาลหรือระหว่างหน่วยงานของรัฐด้วยกันเองทางปฏิบัติพนักงานอัยการจะไม่รับว่าต่างหรือแก้ต่างแทน โดยจะโอนเรื่องไปยังสำนักงานยุติข้อพิพาททางแพ่งระหว่างหน่วยงานของรัฐ เป็นผู้ดำเนินการ